تاریخ جهانی شرارت

 

خورخه لوئیس بورخس

سهیلا ماهرنیا

 

انتشارات هفت رنگ

لازاروس مورل ، ناجی بی حرم : مورل سفیدپوستی که سیاهان را گول می زد و از آن ها سوء استفاده می کرد .
بیوه شینگ ، دزد دریایی : شینگ دزد دریایی بی رحمی است که همسرش جایگزین او می شود .
ایستمن بوزینه ، دلال مظلمه : در مورد یکی از اشرار نیویورک که در حقیقت از کتاب دار و دسته های نیویورک وام گرفته شده است .
بیل هاریگان ، قاتل بی اعتنا : پسر بچه ای که به دزدی مشهور در تگزاس تبدیل می شود .
معلم بی ادب آداب درباری ، کوتسوکه نو سوکه : در مورد هاراگیری و وفاداری در ژاپن . رئیسی که کشته می شود و افرادی که انتقام او را گرفته و سپس هاراگیر یمی کنند .
حکیم ، رنگرز نقاب دار مروی : در مورد المقنع پیامبر دروغین نقاب دار در ایران

داستان های این کتاب بین سال های 1933 تا 1934 توسط بورخس نقل شده اند . بورخس در حقیقت این داستان ها را برای چاپ در نشریه ی کریتیکا می نوشته است . فضای غالب این کتاب خشونت و دعواست ولی این فضای خشن در لحنی طنز و ظریف پیچیده شده به گونه ای که بیشتر بر حماقت چنین اعمالی طعنه می زند . شیوه ی روایت داستان ها زیاد هماهنگ با بقیه داستان هایی که از بروخس خونده بودم نبود یعنی اون پیچیدگی و خاصیت وهم آمیز توشون کمرنگ تر شده ولی همچنان داستان های شاعرانه و زیبایی هستند و کتاب را دوست داشتم .  به خصوص دو داستان آخر به دلیل تکیه بر فرهنگ شرقی و به طور خاص فرهنگ ایرانی می تونه برای ما جذابیت خاصی داشته باشه و شاید جای فکری باشه که  چه وقایع تاریخی تلخ و شیرین و چه افسانه های زیبایی در فرهنگ و تقدیر کشورمون هست که می شه بازسراییشون کرد یا ازشون در داستان های جدید استفاده نمود . من داستان های رئال را دوست دارم ولی به نظرم داستان نویسی فعلی ایران واقعا رئال صرف هست و اصلا پیدا کردن داستان های جادویی ، فانتزی و با فضاهای شاعرانه و وهمی اگر نه غیرممکن حداقل بسیار سخت هست . کاشک داستان نویس های جدیدمون به سبک های دیگه ادبی هم نظری داشتند .

جالبه بدونید بورخس بارها نامزد دریافت جایزه نوبل شده ولی هیچ وقت این جایزه را نبرده . در ضمن به دلیل بیماری ارثی ، نیمی از عمر خودش را نابینا بوده است .