پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد
ریچارد براتیگان
حسین نوش آذر
انتشارات مروارید
راوی داستان مرد چهل و دو ساله ای است که دارد خاطرات کودکی خودش را به صورت گذرا مرور می کند . دوران کودکی او در زمان بعد از جنگ بوده زمانی که همه کودکان به اسانی تفنگ حمل می نمودند .
پسر داستان یک روز تصمیم می گیرد به جای همبرگر یک بسته فشنگ برای تفنگش بخرد و این امر همه کودکی او را تحت تاثیر قرار می دهد ...
این رمان اخرین کتاب ریچارد براتیگان هست که دو سال قبل از مرگش اون را منتشر کرده ......
کتاب خیلی با دو کتاب دیگه ای که از براتیگان خونده بودم ( صید قزل آلا و در قند هندوانه ) تفاوت داشت . این یکی کاملا داستان بود با یک چهارچوب مشخص و یک روند واضح . نشون دادن تاثیرات جنگ در زندگی بچه ها به صورت خیلی خیلی خلاصه در یک رمان کوچک .
کتاب بدی نبود ... کتاب های قبلیش رو نمی فهمیدم اما یک حس خوبی بهشون داشتم اما این یکی اونقدرها به نظرم خاص نبود البته واقعا ساده و روان نوشته بود و فوق العاده خوشخوان بود . کلا چیزهایی که از زبان بچه ها و دوران پاک بچگی هست را دوست دارم اما با توجه به سلیقه من معمولی بود
از روی این کتاب یک فیلم کوتاه 30 دقیقه ای هم درست کردن
یک چیز جالب در مورد براتیگان : ظاهرا کتابی با نام " لطفا این کتاب را بکارید" نوشته که شامل هشت شعر بوده و به همراه هر شعر بستهای بذر، بستههای باز نشده این مجموعه الان نزد مجموعهدارن (کلکسیونرها) چندین هزار دلار خرید و فروش میشود
قسمت های زیبایی از کتاب
مهم نیست وقتی آدم منتظر چیزی یا کسی یه ، وقتش رو چطور می گذرونه . چون به هر حال آدم همیشه منتظر چیزی یا کسی یه .
عجیب بود که این همه آدم به این محل می رسیدند که از این محل بگذرند و در همون حال ما که توی اون محل زندگی می کردیم نمی تونستیم جایی بریم .