صندلی ها

 

اوژن یونسکو

علی باش

 

انتشارات ترانه

پیرزن و پیرمد تنهایی که مهربانانه با هم صحبت می کنند و زن معتقد است شوهرش اگر می خواست می تونست به بالاترین مقام ها برسد نه سرایداری . قرار است مدعوینی داشته باشند و مرد سخنرانی کند البته مدعوین ذهنی هستند .

اینم قشنگه خیلی سمبلیک پوچی و نبود را نشون می ده توخالی بودن چیزها و تنهایی افراد را اما یه جور سمبلیک قشنگ نه تو ذوق زن . و البته باید بگم این کتاب قبلا هم ترجمه شده بوده .