زن های زندگی من

 

فرید قدمی

 

انتشارات افراز

سال نشر : 1392

طبق داستان های قبلی بازم یک جور فانتزی دیگه مردی که ده بار ازدواج می کنه همسران متفاوت یکیشون کوتوله ای که یک هفته در سال عادیه یکیشون بانوی سابق کاخ سفید یکی دختری که ترجیح می ده مرد عاشق پول باباش باشه تا خودش یک پری هم هست دلف مال معبد دلفی که مراقب نویسنده است و پا به پاش می ره و این وسط یک برنامه هایی برای بهتر شدن دنیا و از بین بردن کاخ سفید دارند ......

این یکی نسبتا بامزه بود حالا شایدم من دارم به سبکشون عادت می کنم نمی دونم ولی حالت فانتزیش برام باحاله یک جور شیطنت بامزه فقط یک جاهاییش به نظرم زیادیه ربطشو نمی فهمم . اینم از معرفی آقای قدمی فقط در حسن ختام بگم ایشون برنده جایزه جیمز جویس از طرف بنیاد جیمز جویس زوریخم هستند .

 

قسمت های زیبایی از کتاب

کتاب ها هر چه قدر هم مهیج و فانتزی باشند همیشه آدم را با کندی و ملالی همراه می کنند که همین کندی و ملالشان آدم را وادار می کند به " به یاد آوردن " همه آن چیزهایی که شاید بد نبود اگر گاهی می توانستیم فراموش شان کنیم .

 

سن متوسط آدم کوتوله ها صد و چهل سال است ، قد متوسط شان پنج سانتی متر و وزن شان تقریبا نه تا یازده کیلوگرم است. اما یک چیز که بیش از هر چیزی درباره ی آدم کوتوله ها مهم است : آن ها یک هفته به هیبت ما در می آیند یعنی می شوند هم قد و هیکل ما آدم درازها . در سال فقط چهار تا دهم بهمن ماه .

 

اصفهان هنوز زیباست نه به خاطر هر چیز که علف چشم چرانی توریست ها باشد ، نه به خاطر خانه های قدیمی و جبه خانه هایش ، که به خاطر گلشیری ، به خاطر جبه خانه ی گلشیری ، به خاطر همه ی ان پیرها و جوان هایی که اگر توی نقش جهان قدم بزنند ، پر از طنین کاشی های آبی شعر فروغ می شوند ، پر از قصه های گلشیری .